İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü tarafınca hazırlanan “En Güzel İsimler: Esmaü’l Hüsna” Sergisi Esmaü’l Hüsna’yı oluşturan Yüce Allah’ın 99 adının ebru, seramik ayrıca el nakışı sanatlarıyla yazılarak tamamlandı. Sergi, İstanbul Lale Vakfı’nda 24 Mart – 2 Nisan tarihleri arasında gezilebilecek.
İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü tarafınca hazırlanan “En Güzel İsimler: Esmaü’l Hüsna” Sergisi Esmaü’l Hüsna’yı oluşturan Yüce Allah’ın 99 adının ebru, seramik ayrıca el nakışı sanatlarıyla yazılarak tamamlandı. Sergi, İstanbul Lale Vakfı’nda 24 Mart – 2 Nisan tarihleri arasında gezilebilecek.
İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü tarafınca “Güzeli Güzel ile Anlatmak” üzere hazırlanan; “En Güzel İsimler: Esmaü’l Hüsna” Sergisi İstanbul Lale Vakfı’nın ardından yurt içi ayrıca yurt haricinde sergilenmeye devam edilecek. Sergide Allah’ın 99 ismi geleneksel ebru, nakış ayrıca seramik sanatları ile gözler önüne seriliyor. Enstitü öğretmeni Hattat Ömer Faruk Özoğul’un kalemiyle başlayan çalışmalar, atölyelerdeki öğretmen ayrıca ustalar tarafınca tamamlandı; Allah’ın isimleri suya, kumaşa ayrıca toprağa özenle işlendi.
Sergide, Enstitü’de üretilen, özellikle lale desenli tekstil, seramik, el nakışı ürünler de yer alıyor. Müzede, sergi süresince İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü tarafınca lale motifli nakış, tahta boyama ayrıca seramik workshopları da düzenlenecek.
Türk Sanatında En Çok Karşılaşılan Çiçek: Lale
Lale motifi, Osmanlıdan günümüze tüm el sanatlarında en çok kullanılan desen olarak kabul ediliyor. Selçuklular zamanından başlayarak lale, Anadolu Türk Sanatı’nın önemli bir figürü olmuştur. Bugün başta İstanbul olmak üzere pek çok anıtsal bina ayrıca sanat eseri lale figürleriyle süslüdür. Topkapı Sarayı’nda III. Ahmet zamanında yapılan Yemiş Odası’nın duvarlarını ayrıca pek çok camiyi süsleyen çiniler, kalem işleri, cam eserler ayrıca tezhipler bilhassa 16. yüzyılda önem kazanmış laleler ile bezenmiş. Lale, ebru sanatından minyatüre, seramikten kumaşlara, halı ayrıca kilimlerden yapıların duvarlarına her alanda karşımıza çıkmakta. II. Süleyman’ın, Yavuz Sultan Selim ayrıca III. Murat’ın yalnızca lâle motifi kullanılmış kaftanları bulunuyor.
İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü
Türkiye’de ilki 1945 tarihinde açılan ayrıca bugün ülkemizdeki otuz enstitüden biri olan İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü; Millî Eğitim Bakanlığı Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğüne bağlı olup 2 yıllık mesleki eğitim ayrıca kısa süreli beceri eğitimleri veren, sektöre kalifiye eleman yetiştiren, geleneksel Türk mutfak, giyim ayrıca el sanatlarının araştırma, tasarım, üretim ayrıca tanıtım yoluyla gelecek kuşaklara aktarılmasını sağlayan yaygın eğitim kurumudur.
İstanbul Beylerbeyi Sabancı Olgunlaşma Enstitüsü, öncelikle kendi kültür hafızasını geliştirmek amacıyla araştırmalar ayrıca incelemeler yaparak bu değerleri projelendirir. Bu kapsamda Enstitü; resmî, özel, özerk tüm kurum ayrıca kuruluşlarla iş birliği içerisinde Türk kültürünü tanıtmayı millî görev saymaktadır.
İstanbul Lale Vakfı
İstanbul Lale Vakfı, Türkiye genelinde lalelerin yaygınlaştırılması, lale türlerinin araştırılarak çoğaltılması, ulusal ayrıca uluslararası platformda tanıtılması, bilinirliğinin artırılması ayrıca üretiminin geliştirilmesi; lalenin Türk kültür ayrıca sanat hayatındaki yerinin araştırılması ayrıca bu konuda yapılmış bilimsel çalışmaları ayrıca eserleri tanıtmak, sergilemek amacıyla 2016 tarihinde kuruldu. İstanbul Lale Vakfı, adı ile özdeşleşen Emirgan Korusu sınırlarındadır. Vakıf, 1871-1878 yılları arasında Emirgan Korusu’nda inşa edilen köşklerin müştemilatı olarak kullanılan binada yer almaktadır. 19.yy’ın ikinci yarısında Sultan Abdülaziz bugün Emirgan Korusu olarak bilinen bu alanı Mısır Hidivi İsmail Paşa’ya vermiştir. Köşklerin alt tarafında kalan yapı at ahırı, hizmetlilerin ayrıca lojistik ihtiyaçlarının karşılandığı, içinde çamaşırhane, mutfak, ekmek fırını ayrıca benzeri birimlerden oluşan bir yapı olduğu düşünülmektedir. Vakıf bünyesinde yer alan Müze’de, lalenin bir çiçek olarak gelişiminin yanı sıra Osmanlı’dan günümüze bir desen olarak yer almasının örneklerini görmek mümkün.
